وەکو هەنگوین شیرین و خەست !!.
نهک دو چاوم بهڵکه حهتتا دڵ غوباری گرتووه
حــــەز ئەکەم
سەر بخەمه سەر سینەت و
گوێ بۆ لێدانی دڵت شلکەم
تا لەگەڵ ڕیتمى لێدانیدا
ئاوازێک بۆ ژیانت ڕێک بخەم
کاروان حه سه ن
بۆم قەرەبوو بکەرەوە ..!!
وون بوون
هێنده تامەزرۆى باوەشێکتم
ترپەى دڵەکان
لەیەک جیانەکرێتەوه
لێوانم وا به لێوانتا بلکێ
تاتنۆکەی هەنگوینی لێ ئەتکێ
ڕۆحم واتێکەڵ به ڕۆحت بێ
تەنانەت خواش
له ڕۆح کێشانا
سەری لێ تێک بچێ
کاروان حه سه ن
من لەگەڵ خۆت ئەبەیت .،!
سنه بێت و
ئیواره ی هه ینی بێت و
نمه ی باران بێ و
سه مای گه لای زه ردی پاییز
پر ڕێگایێ هه نگاو
من بم و
خوانه کا
زمانم لاڵ
تۆ نه بی ...
قیامه ته
قژی نەرمت ، وەکو تاڵی خۆرەتاو
لەسەر قۆڵۆ شانی سپی ، پەرشوخاو
نەغمەی شیرین ، ئاوازی خۆش لە دەنگا
ورشەی سەرنج ، لەناو چاوێکی مەنگا
خاڵێکی کاڵ ، نەخشێکی جوان ، لەسەر ڕوو
بەژن و باڵات ، وردیلە و ڕێک و هەڵچوو
زەردەخەنەی ئەو ڕووە ، هی ئەو لێوە
فریشتەی هەست ، هی ئەم دڵە بزێوە
وای لێ ئەکات ، بێتە سەما و گۆرانی
بلەرزێنێ تەلی ئاوازی جوانی
درەختەکەی ، سەر کانێکەی باخی چەم
پێ ئەکەنێ ، گەڵی ئەڵێن : پڕ بەدەم
لە بیرمانە ، مناڵ بوون لەو باخا
زەردەی دەمتان ، ئەدا بەپشتی داخا
تۆ بڕوانە ئەو کانییە نازدارە
ئێستەش وێنەی هەردوکمانی لێ دیارە
تۆم خۆش ئەوێ بەڵام نابم بە یەخسیر
لە تاوی قژ ، بۆ دڵم بکەی زنجیر
نە شوانم بە ، نەشوانیت بم بە شـمشاڵ
بۆ دڵێکی وشک بکەین ، پەڕوباڵ
نە کوڕنوشت بۆ ئەبەم ، نە تۆش بۆ من
با لەباخی شادیا ، دەست لە گەردن
دوو دڵداربین ، بەڕاستی دوو فریشتە
ئەو ژیانە بەو جۆرە بێت بەهەشتە
لە گوڵی یاد ، لە یادی جوانی ڕەنگین
پێشکەشت بێت چەپکێک گوڵاڵەی شیریا